آیا مجوز کار بسته کانادا حذف می‌شود؟

بروز رسانی 30 خرداد 1403

کمیته دائمی سنای کانادا درباره مسائل اجتماعی، علوم و فناوری (SCSAST) گزارشی منتشر کرده است که توصیه می‌کند اداره مهاجرت کانادا (IRCC) صدور ورک پرمیت بسته را متوقف کند.

این گزارش ساختار و نحوه استفاده از برنامه کارگران موقت خارجی (TFWP) را مورد بررسی قرار داده است. این برنامه در سال ۱۹۷۳ برای کمک به کارفرمایان کانادایی برای پر کردن مشاغل فوری و بدون متصدی معرفی شد، زمانی که هیچ شهروند کانادایی یا مقیم دائمی واجد شرایط یا متقاضی وجود نداشت.

طبق گزارش، برنامه کارگران موقت خارجی قرار بود آخرین راه‌حل برای کارفرمایان کانادایی باشد، اما به «بخش مرکزی بازار کار کانادا» تبدیل شده است.

کمیته‌های دائمی مانند SCSAST تحقیقات و بررسی‌هایی را در مورد مسائل تأثیرگذار بر کانادا انجام می‌دهند و آن‌ها را برای بررسی و اقدام به دولت ارائه می‌کنند. سنا مجلس علیای پارلمان کانادا است و به ‌عنوان یک قوه تحقیقاتی و قانون‌گذاری عمل می‌کند.

برنامه کارگران موقت خارجی  (TFWP) و ورک پرمیت بسته

برنامه‌هایی مانند برنامه کارگران موقت خارجی برای بسیاری از مهاجران جدید به کانادا، به یک مسیر اصلی برای دریافت اقامت دائم تبدیل شده است. آنها برای کسب تجربه کاری در کانادا به این کشور می‌آیند که می‌تواند هنگام درخواست برای مسیرهای اقامت دائم مانند برنامه تجربه کانادایی اکسپرس انتری مفید باشد.

کارفرمایانی که مایل به استخدام از طریق برنامه کارگران موقت خارجی هستند، باید ارزیابی تأثیر بازار کار (LMIA) مثبت یا خنثی را از وزارتخانه اشتغال و توسعه اجتماعی کانادا (ESDC) دریافت کنند. این سند به دولت کانادا ثابت می‌کند که استخدام یک شهروند خارجی تأثیر منفی بر اقتصاد کشور یا نیروی کار نخواهد داشت.

کارفرمایان قبل از ارائه مجوز کار کانادا LMIA باید چندین الزام را رعایت کنند، مانند انتشار آگهی استخدام در موقعیت شغلی مورد نظر برای مدت زمان مشخص و ارائه مدارکی مبنی بر عدم وجود شهروند کانادایی یا مقیم دائم واجد شرایط برای این موقعیت یا عدم درخواست آنها.

هنگامی که کارفرما یک LMIA معتبر داشته باشد، می‌تواند آن را با کارمند مورد نظر خود به اشتراک بگذارد تا بتواند آن را در درخواست مجوز کار خود به IRCC  ارائه کند.

پس از ورود کارمند، کارفرما باید از مواردی مانند مسکن و مراقبت‌های بهداشتی مربوط به کارمند حمایت کند، اطمینان حاصل کند که به کارمند حقوق مشخصی پرداخت شود و شرایط کاری ایمن و عاری از سوء استفاده یا آزار و اذیت را فراهم کند.

مجوزهای کاری که از طریق برنامه کارگران موقت خارجی به دست می‌آیند، بسته هستند، به این معنی که کارمند فقط می‌تواند در طول مدت اقامت خود در کانادا برای یک کارفرما کار کند. در صورت ترک شغل، ممکن است دیگر واجد شرایط ماندن در کشور نباشند. استثناهایی در موارد سوء استفاده کارفرما وجود دارد.

اصلاحات برای کارفرمایان و کارمندان

برنامه کارگران موقت خارجی بدون اشکال نبود است که بسیاری از آنها در گزارش SCSAST شرح داده شده است. یکی از موضوعات غالب این است که برنامه کارگران موقت خارجی «برای کارفرمایان یا نیروی کار خارجی همیشه نتیجه مطلوبی ندارد. مجوز کار ویژه کارفرما ذاتاً باعث می‌شود که کارگران مهاجر در برابر سوء استفاده کارفرمای بد و همچنین ایجاد موانع ساختاری برای دسترسی به حقوق و حمایت‌ها، آسیب‌پذیرتر شوند».

گزارش اخیر دیگری از موسسه کوپر به مسائل دیگری با برنامه از دیدگاه کارفرما، به ویژه در مورد کارگران فصلی اشاره می‌کند. این گزارش حاکی از آن است که کارفرمایان از عدم توانایی در آموزش و برنامه ریزی مناسب کار سالانه خود با نیروی کار موقت ابراز ناراحتی کرده‌اند و از فشارهایی صحبت می‌کنند که آنها را برای نیازهای اساسی مانند مسکن و مراقبت‌های بهداشتی به کارفرمایان وابسته می‌کند.

گزارش کمیته دائمی سنا درباره مسائل اجتماعی، علوم و فناوری (SCSAST) همچنین اشاره می‌کند که کارفرمایان خوش‌نیت و قانون‌مند از انعطاف‌پذیری لازم برای جابه‌جایی کارگران به مکان‌های دیگر در صورت نیاز یا ارتقای کارکنان با مهارت بالا برای کار خوب یا خدمت طولانی برخوردار نیستند.

مراحل حذف ورک پرمیت بسته

کمیته دائمی سنا برای کاهش آسیب‌پذیری کارگران موقت خارجی، خواستار خاتمه دادن به مجوزهای کار خاص کارفرما طی سه سال آینده از سوی دولت شده است. این پیشنهاد توسط مؤسسه کوپر نیز تکرار شده است که از اداره مهاجرت کانادا (IRCC) می‌خواهد مجوزهای کار خاص کارفرما را لغو کند و در عوض به همه کارگران مهاجر وضعیت اقامت دائم اعطا کند.

مؤسسه کوپر بر این باور است که این کار سودمند خواهد بود، زیرا «بدون داشتن اقامت دائم کامل، کارگران مهاجر در شرایطی کاملاً متفاوت از همتایان کانادایی خود زندگی و کار می‌کنند. وضعیت مهاجرت موقت آنها را در طبقه جداگانه‌ای از کارگران قرار می‌دهد و موانع قابل توجهی برای حمایت از حقوق کار آنها ایجاد می‌کند.»

این گزارش اشاره می‌کند که بسیاری از خدمات اسکان که توسط اداره مهاجرت کانادا تأمین می‌شود برای کارگران موقت خارجی در دسترس نیست و آن‌ها را در زمینه وفق‌پذیری با زندگی در کانادا و درک حقوقشان با مشکل مواجه می‌کند.

راه حل این چالش‌ها چیست؟

از طرف دیگر، گزارش کمیته دائمی سنا پیشنهاد می‌کند که دولت به جای برنامه‌ی فعلی کارگران موقت خارجی، مجوزهای کار خاص بخش یا منطقه را بررسی کند.

گزارش می‌گوید که این موضوع می‌تواند برای کارفرمایان مفید باشد، زیرا آن‌ها معمولاً مسئولیت مالی قابل توجهی در قبال مراقبت‌های بهداشتی، حمل‌ونقل و مسکن کارگران را بر عهده دارند.

گزارش می‌گوید که برای ادامه‌ی حمایت از کارگران با مجوز کار خاص بخش یا منطقه، کارفرمایان می‌توانند به یک نهاد منطقه‌ای معتبر که بخشی از بار اداری را بر عهده می‌گیرد، هزینه پرداخت کنند.

بهبود ارتباطات

کمیته دائمی سنا به سنا گفت که برقراری ارتباط ضعیف، یک نقص کلیدی در این برنامه بوده است. در حال حاضر، چندین وزارتخانه درگیر برنامه‌ی کارگران موقت خارجی هستند و ارتباط بین آنها همواره ثابت نبوده است.

برای مثال، کارمندان همیشه از حقوق خود مطلع نیستند، برخی از کارفرمایان تحت بازرسی‌های تکراری محیط کار قرار می‌گیرند (که معمولاً از قبل اعلام می‌شوند و کار را برای کارفرمایان غیرمجاز برای بهبود موقت شرایط کار آسان‌تر می‌کند) و سازماندهی ضعیف داده‌ها باعث می‌شود اندازه‌گیری نتایج برنامه دشوار شود.

در پاسخ، گزارش کمیته دائمی سنا می‌گوید که تأسیس کمیسیون کارگران مهاجر توسط دولت کانادا ضروری است. این کمیسیون شامل کمیسر کارگران مهاجر، کمیسر کارفرمایان و نمایندگانی از دولت کانادا از طریق وزارتخانه‌ی اشتغال، توسعه اجتماعی و کار کانادا (ESDC) و اداره مهاجرت کانادا (IRCC) خواهد بود.

این کمیسیون به عنوان یک نقطه‌ی تماس واحد برای گزارش‌های سوء‌استفاده و بدرفتاری با کارگران موقت خارجی عمل می‌کند و از حقوق آنها دفاع می‌کند. این کمیسیون همچنین سالانه با ذینفعان مرتبط مشورت خواهد کرد و برای «ایجاد دستور کار تحقیقاتی برای جمع‌آوری، تجزیه و تحلیل و انتشار داده‌ها در مورد تجربیات کارگران مهاجر در کانادا و نقش آنها در بازار کار» تلاش خواهد کرد.

هر دو گزارش حاوی توصیه‌های بسیار دیگری از جمله ارائه‌ی اطلاعات بهتر قبل از ورود برای کارگران موقت خارجی، بازرسی‌های بیشتر بدون اعلام از محیط کار و گسترش برنامه‌ی نامزدی استانی برای اجازه دادن به کارگران موقت و مهاجر بیشتر برای تبدیل شدن به مقیم دائم هستند.

طبق قوانین سنا، پس از ارائه‌ی گزارش توسط کمیته‌ی دائمی، دولت 150 روز تقویمی فرصت دارد تا به آن پاسخ دهد یا توضیح دهد که چرا پاسخی ارائه نشده است.

فرم ارزیابی رایگان مهاجرت به کانادا

منبع: cicnews.com