انواع ویزاهای مهاجرت به آمریکا و نحوه عملکرد سیستم مهاجرت ایالات متحده

بروز رسانی 20 شهریور 1403

دسته‌بندی ویزاهای ایالات متحده

ورود به ایالات متحده آمریکا نیازمند داشتن ویزای معتبر است. اما آیا می‌دانید که ویزاهای آمریکا به چند دسته اصلی تقسیم می‌شوند؟ شناخت انواع ویزاهای آمریکا و شرایط هر کدام می‌تواند شما را در انتخاب مناسب‌ترین گزینه برای مهاجرت به این کشور یاری کند. در این مقاله از گروه وکالتی بین المللی یزدانی (YLG)، به طور جامع به دسته‌بندی ویزاهای ایالات متحده و توضیح هر کدام خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید تا به طور کامل با انواع ویزاهای آمریکا آشنا شوید و بدانید کدام یک برای شرایط شما مناسب‌تر است.

انواع ویزاهای مهاجرت به آمریکا

ویزای تحصیلی

آرزوی تحصیل در دانشگاه‌های معتبر آمریکا، رویای بسیاری از دانشجویان سراسر جهان است. اما برای تحقق این رویا، باید شرایط و مراحل اخذ ویزای تحصیلی آمریکا را به‌درستی طی کرد. در ادامه، به طور جامع به بررسی شرایط و مراحل دریافت ویزای تحصیلی آمریکا می‌پردازیم.

شرایط و مراحل اخذ ویزای تحصیلی آمریکا

اولین گام برای تحصیل در آمریکا، اخذ پذیرش از یک دانشگاه یا موسسه آموزشی معتبر در این کشور است. هر دانشگاه و موسسه شرایط و قوانین خاص خود را نسبت به مقطع و رشته ی تحصیلی شما دارد که باید برای اطلاع دقیق از آن به سایت آن موسسه یا دانشگاه رفته و شرایط را بررسی کنید. سپس فرم های مربوط به پذیرش و مدارک مورد نیاز را تهیه و در ددلاین مقرر شده در سایت دانشگاه آپلود کرده تا اولین قدم برای دریافت پذیرش را بردارید. پس از دریافت پذیرش، باید شرایط ویزای تحصیلی آمریکا را بررسی کنید. این شرایط شامل موارد زیر است:

• داشتن تمکن مالی کافی برای تأمین هزینه‌های تحصیل و زندگی در آمریکا به مدت حداقل یک سال
• ارائه مدارک لازم از جمله پذیرش تحصیلی، مدارک هویتی و مدارک تمکن مالی
• شرکت در مصاحبه ویزا در سفارت آمریکا و ارائه توضیحات لازم درباره قصد تحصیل در آمریکا
• نداشتن سوءپیشینه جرمی یا امنیتی

مراحل اخذ ویزای تحصیلی آمریکا

پس از احراز شرایط فوق، باید مراحل درخواست ویزای تحصیلی را طی کنید. این مراحل به شرح زیر است:

1. ثبت‌نام در سامانه SEVIS و دریافت فرم I-20 از دانشگاه پذیرنده
2. پرداخت هزینه SEVIS به مبلغ 350 دلار آمریکا
3. تکمیل فرم DS-160 و ثبت‌نام برای مصاحبه ویزا
4. پرداخت MRV FEE (هزینه وقت سفارت) به مبلغ 175 دلار آمریکا
5. شرکت در مصاحبه ویزا در سفارت آمریکا در کشور محل اقامت
6. دریافت ویزای تحصیلی در صورت تأیید درخواست

مدت زمان اخذ ویزای تحصیلی آمریکا، بسته به شرایط درخواست و کامل بودن مدارک، متفاوت است. در شرایط عادی، برای ملیت های غیر ایرانی پس از مصاحبه، نتیجه درخواست در عرض 3 تا 5 روز کاری اعلام می‌شود. اما ایرانی ها نسبت به حساسیت رشته ی تحصیلی، شرایط سربازی، مقطع تحصیلی و نوع فاند دریافتی سنجیده می شوند. برای مثال اگر رشته ی انتخابی شما در دانشگاه جز لیست TAL یا Technology Alert List باشد باید رویکرد متفاوتی حساب شده ای برای ادامه کار داشته باشید.

 لیست TAL یا Technology Alert List چیست؟

یک لیست است که توسط دولت فدرال ایالات متحده تهیه شده است. این لیست شامل رشته‌های حساس و مهمی است که انتقال کالاها، تکنولوژی و اطلاعات حساس در آن‌ها محدود می‌شود. هدف از این محدودیت‌ها، جلوگیری از گسترش سلاح‌های کشتار جمعی و عدم انتقال تکنولوژی‌های در اختیار آمریکا به دیگر کشورها است. این لیست به عنوان راهنمایی برای مأموران کنسولی در هنگام بررسی درخواست‌های ویزا برای فعالیت‌هایی مانند تحصیلات تکمیلی، تدریس، انجام تحقیقات، شرکت در برنامه‌های تبادل، دریافت آموزش یا اشتغال استفاده می‌شود.

لیست TAL در سال 2000 توسط وزارت امور خارجه آمریکا معرفی شد و در سال 2002 بر اساس نگرانی‌های امنیتی بالا در پی حملات 11 سپتامبر به روز رسانی شد. این لیست شامل 15 رشته حساس از جمله مهندسی شیمی، مواد، امنیت اطلاعات، رباتیک، سنسورها و تکنولوژی سنسور، لیزر و سیستم‌های انرژی هدایت‌شده و شهرسازی است. مأموران کنسولی هنگام بررسی درخواست‌های ویزا که فعالیت پیشنهادی متقاضی مرتبط با هر یک از این 15 رشته حساس باشد، باید اهداف سیاسی کلی مرتبط با انتقال تکنولوژی را مد نظر قرار دهند.

همچنین اگر متقاضی از کشورهای حامی تروریسم باشد، باید درخواست او را برای اخذ نظر مشورتی امنیتی ارسال کنند. بنابراین آگاهی از لیست TAL و رشته‌های حساس موجود در آن، می‌تواند به دانشجویان بین‌المللی در انتخاب رشته و اخذ ویزای تحصیلی آمریکا کمک کند.

ویزای کاری

آمریکا به عنوان یکی از مقاصد محبوب مهاجرت کاری در جهان، انواع ویزاهای متنوعی را برای جذب نیروی کار ماهر و متخصص در اختیار دارد. در ادامه، به بررسی انواع ویزاهای کاری در آمریکا خواهیم پرداخت و شرایط لازم برای هر کدام را ذکر می کنیم.

ویزای H-1B: ویزای کارکنان موقت با تحصیلات دانشگاهی

ویزای H-1B یکی از پرطرفدارترین ویزاهای کاری آمریکا است که به متخصصان خارجی با مدرک لیسانس یا بالاتر اجازه می‌دهد تا در شرکت‌های آمریکایی مشغول به کار شوند. شرایط اخذ این ویزا عبارتند از:

• داشتن حداقل مدرک لیسانس یا معادل آن
• داشتن پیشنهاد شغلی از یک کارفرمای آمریکایی
• پرداخت حداقل دستمزد مورد نیاز برای شغل مربوطه
• ارائه مدارک تحصیلی و گواهی‌های مرتبط با شغل

ویزای E-2: ویزای سرمایه‌گذاران معاهده‌ای

ویزای E-2 به اتباع کشورهایی که با آمریکا معاهده سرمایه‌گذاری دارند، اجازه می‌دهد تا با سرمایه‌گذاری در آمریکا و ایجاد شغل، اقامت موقت در این کشور را کسب کنند. شرایط اخذ این ویزا شامل موارد زیر است:

• داشتن تابعیت یکی از کشورهای معاهده‌دار با آمریکا
• سرمایه‌گذاری مستقیم و قابل توجه در یک کسب‌وکار آمریکایی
• ایجاد شغل برای اتباع آمریکایی
• اثبات توانایی مالی برای سرمایه‌گذاری

ویزای L-1: ویزای انتقال درون‌شرکتی

ویزای L-1 به مدیران، اجرایی‌ها و کارکنان با دانش تخصصی اجازه می‌دهد تا به شعبه یا شرکت مرتبط در آمریکا منتقل شوند. شرایط اخذ این ویزا عبارتند از:

• داشتن حداقل یک سال سابقه کار در شرکت خارجی
• دریافت پیشنهاد شغلی از شرکت مرتبط در آمریکا
• داشتن سمت مدیریتی، اجرایی یا تخصصی در شرکت آمریکایی

سایر ویزاهای کاری آمریکا

علاوه بر موارد فوق، آمریکا ویزاهای کاری دیگری نیز برای جذب نیروهای متخصص در حوزه‌های مختلف دارد، از جمله:

• ویزای O-1: ویزای افراد با توانایی فوق‌العاده در هنر، علوم، ورزش و کسب‌وکار
• ویزای P: ویزای هنرمندان، ورزشکاران و گروه‌های اجرایی
• ویزای R: ویزای کارگران مذهبی

هر یک از این ویزاها شرایط خاص خود را دارند که متقاضیان باید به دقت مطالعه کنند.در مجموع، آمریکا با ارائه انواع ویزاهای کاری، به دنبال جذب نیروهای متخصص و ماهر در حوزه‌های مختلف است. اما داشتن شرایط لازم و ارائه مدارک کافی، کلید موفقیت در اخذ این ویزاها است.

مروری بر ویزاهای غیرمهاجرتی

قانون ایالات متحده انواع ویزاها و دسته‌بندی‌های مختلفی را پیش‌بینی کرده است که به آن‌ها “ویزای غیرمهاجرتی” گفته می‌شود و هر کدام شرایط خاص خود را دارند. ویزاهای غیرمهاجرتی به‌طور کلی برای اقامت‌های کوتاه‌مدت در ایالات متحده، به مدت چند ماه یا چند سال، طراحی شده‌اند. در مقابل، دارندگان ویزای مهاجرتی می‌توانند برای ورود به ایالات متحده به‌عنوان مهاجر درخواست دهند، پس از ورود کارت سبز (Green Card) دریافت کرده و به‌طور نامحدود در ایالات متحده زندگی و کار کنند.

شرایط واجد شرایط بودن برای ویزای غیرمهاجرتی

نوع ویزای غیرمهاجرتی که فرد می‌تواند برای آن واجد شرایط باشد، نه‌تنها به فعالیت‌های مورد نظر او بستگی دارد، بلکه به ملیت او نیز مرتبط است. به‌عنوان مثال، برخی ویزاها تنها برای شهروندان کشورهای خاصی مانند شیلی، سنگاپور، مکزیک یا کانادا در دسترس هستند.

انواع ویزاهای غیرمهاجرتی

در زیر، مهم‌ترین دسته‌بندی‌های ویزای غیرمهاجرتی ایالات متحده آورده شده است:

• ویزای B-1 (بازدیدکنندگان تجاری)
• ویزای E-1 (تاجران بر اساس قرارداد)
• ویزای E-2 (سرمایه‌گذاران بر اساس معامله)
• ویزای H-1B (کارگران موقت)
• ویزای H-2B (کارگران موقت غیرکشاورزی)
• ویزای I (خبرنگاران و نمایندگان رسانه)
• ویزای J (آموزش‌دهندگان)
• ویزای K-1 (نامزدهای شهروندان آمریکایی)
• ویزای K-3 (همسران شهروندان آمریکایی)
• ویزای L-1 (انتقال‌دهندگان درون شرکتی)
• ویزای O (افراد با توانایی فوق‌العاده – هنرمندان، ورزشکاران، دانشمندان)
• ویزای P (هنرمندان، ورزشکاران، سرگرم‌کنندگان، گروه‌های اجرایی)
• ویزای R (مبلغ های مذهبی)

نحوه عملکرد سیستم مهاجرت ایالات متحده آمریکا

قانون مهاجرت ایالات متحده بر اساس اصول زیر بنا شده است:

قانون حاکم بر سیاست مهاجرت ایالات متحده به نام قانون مهاجرت و ملیت (INA) شناخته می‌شود. این قانون به ایالات متحده اجازه می‌دهد تا هر سال حداکثر 675,000 ویزای مهاجرت دائمی در دسته‌های مختلف ویزا صادر کند. علاوه بر این 675,000 ویزا، قانون INA هیچ محدودیتی برای پذیرش سالانه همسران، والدین و فرزندان زیر 21 سال شهروندان آمریکایی تعیین نکرده است. همچنین، هر ساله رئیس‌جمهور موظف است با کنگره مشورت کرده و تعداد سالانه پناهندگان قابل پذیرش از طریق برنامه پذیرش پناهندگان ایالات متحده را تعیین کند.

در نهایت، حمایت‌های انسانی مانند پناهندگی، وضعیت موقت حفاظت‌شده و سایر برنامه‌هایی که ممکن است به فرد اجازه اقامت قانونی در ایالات متحده را بدهد، هیچ سقف عددی ندارند، اما دارای محدودیت‌های دیگری هستند. پس از اینکه یک فرد ویزای مهاجرتی دریافت کرد یا برخی دیگر از حمایت‌های واجد شرایط مانند پناهندگی یا وضعیت پناهنده را دریافت کرد، می‌تواند برای تبدیل شدن به یک مقیم دائمی قانونی (LPR) درخواست دهد.

افرادی که با ویزای مهاجرتی وارد ایالات متحده می‌شوند، به محض ورود به این کشور، LPR می‌شوند. پس از اقامت در ایالات متحده به مدت پنج سال (یا سه سال در برخی موارد)، LPRها واجد شرایط درخواست برای شهروندی ایالات متحده هستند. هیچ الزامی برای اینکه LPRها برای شهروندی درخواست دهند وجود ندارد. LPRها واجد شرایط درخواست برای تقریباً تمام مشاغل هستند (به‌جز مشاغلی که به‌طور مشروع محدود به شهروندان آمریکایی هستند) و مجاز به اقامت دائمی در کشور هستند، در حالی که همچنان تحت قوانین مهاجرتی قرار دارند.

مهاجرت مبتنی بر خانواده ایالت متحده آمریکا

تجمیع خانواده‌ها یک اصل مهم در سیاست مهاجرت ایالات متحده است. سیستم مهاجرت مبتنی بر خانواده به شهروندان و LPRهای ایالات متحده این امکان را می‌دهد که به برخی اعضای خانواده خود اجازه دریافت وضعیت LPR را بدهند. حتی شهروندان آمریکایی که می‌خواهند به یک عضو خانواده نزدیک خود که در ایالات متحده است کمک کنند، باید به‌طور رسمی درخواست ویزا دهند تا عضو خانواده‌شان بتواند LPR شود.

هر سال تعداد نامحدودی ویزا برای خویشاوندان نزدیک شهروندان آمریکایی در دسترس است. مهاجران بالقوه در این دسته باید شرایط واجد شرایط بودن استاندارد را برآورده کنند و درخواست‌کنندگان باید شرایط سنی و مالی خاصی را رعایت کنند. خویشاوندان نزدیک شامل موارد زیر هستند:

• همسران شهروندان آمریکایی؛
• فرزندان مجرد زیر 21 سال شهروندان آمریکایی؛
• والدین شهروندان آمریکایی (درخواست‌کننده باید حداقل 21 ساله باشد تا برای والدین درخواست دهد).

تعداد محدودی ویزا نیز هر ساله تحت سیستم ترجیح خانوادگی برای سایر اعضای خانواده غیرنزدیک در دسترس است. مهاجران بالقوه در سیستم ترجیح خانوادگی باید شرایط واجد شرایط بودن استاندارد را برآورده کنند و درخواست‌کنندگان باید شرایط سنی و مالی خاصی را رعایت کنند. سیستم ترجیح خانوادگی شامل موارد زیر است:

• فرزندان بزرگسال (متأهل و مجرد) شهروندان آمریکایی؛
• خواهران و برادران شهروندان آمریکایی (درخواست‌کننده باید حداقل 21 ساله باشد تا برای خواهر یا برادر درخواست دهد)؛ و
• همسران و فرزندان مجرد (کودک و بزرگسال) LPRها.

 مهاجرت مبتنی بر شغل به آمریکا

ایالات متحده راه‌های مختلفی برای مهاجرانی که مهارت‌های ارزشمندی دارند، فراهم می‌کند تا به‌طور موقت یا دائمی به کشور بیایند. دسته‌بندی‌های ویزای مبتنی بر شغل موقت به کارفرمایان اجازه می‌دهد تا اتباع خارجی را برای مشاغل خاص به‌مدت محدود استخدام و درخواست دهند.

اکثر کارگران موقت باید برای کارفرمایی که برای آن‌ها درخواست داده کار کنند و توانایی محدودی برای تغییر شغل دارند. بیش از 20 نوع ویزا برای کارگران موقت غیرمهاجر وجود دارد. این ویزاها شامل ویزاهای L-1 برای انتقال‌های درون شرکتی؛ انواع ویزاهای P برای ورزشکاران، سرگرم‌کنندگان و هنرمندان ماهر؛ ویزاهای R-1 برای کارگران مذهبی؛ انواع ویزاهای A برای کارکنان دیپلماتیک؛ ویزاهای O-1 برای کارگران با توانایی فوق‌العاده؛ و انواع ویزاهای H برای کارگران با مهارت‌های بالا و کم‌مهارت هستند.

دسته‌بندی‌های ویزا از نظر شرایط واجد شرایط بودن، مدت زمان، امکان همراهی وابستگان و سایر عوامل متفاوت است. در اکثر موارد، این کارگران باید ایالات متحده را ترک کنند اگر وضعیت آن‌ها منقضی شود یا اگر استخدام آن‌ها خاتمه یابد. بسته به نوع شغل و صلاحیت‌های اتباع خارجی، ممکن است کارفرما بتواند کارگر را برای استخدام دائمی حمایت کند. اتباع خارجی نیازی به کار کردن برای کارفرما ندارند تا حمایت شوند. با این حال، بسته به دسته مهاجرت دائمی مورد نظر و دسته غیرمهاجرتی فعلی اتباع خارجی، ممکن است او بتواند مراحل تبدیل شدن به یک LPR را در حالی که همچنان در ایالات متحده زندگی و کار می‌کند، تکمیل کند.

مهاجرت دائمی به آمریکا

محدودیت عددی کلی برای مهاجران مبتنی بر شغل دائمی 140,000 نفر در سال است. این تعداد شامل مهاجران به‌علاوه همسران واجد شرایط و فرزندان مجرد زیر 18 سال آن‌ها می‌شود، به این معنی که تعداد واقعی مهاجران مبتنی بر شغل هر سال کمتر از 140,000 نفر است. هرگونه شماره ویزای استفاده‌نشده از اولویت خانوادگی در سال گذشته به این سقف اضافه می‌شود تا تعداد ویزاهایی که از طریق سیستم مبتنی بر شغل قابل تخصیص است، مشخص شود.

تعداد کل ویزاهای در دسترس سپس به پنج دسته ترجیحی تقسیم می‌شود. برای برخی از دسته‌ها، کارفرمای حامی ابتدا باید بازار کار ایالات متحده را تحت شرایط و ضوابطی که توسط وزارت کار (DOL) تعیین شده، آزمایش کند و وزیر کار باید تأیید کند که درخواست حامی شرایط خاصی را برآورده می‌کند قبل از اینکه حامی بتواند درخواست خود را به خدمات شهروندی و مهاجرت ایالات متحده (USCIS) ارائه دهد.

برای برخی از دسته‌ها، اولین قدم حامی، ارائه درخواست به USCIS است یا اتباع خارجی ممکن است خود درخواست دهند. آخرین مرحله، درخواست اتباع خارجی برای ویزای مهاجرتی در یک سفارت یا کنسولگری ایالات متحده در خارج از کشور یا درخواست تغییر وضعیت به LPR در صورتی که در وضعیت قانونی در ایالات متحده باشد، است.

محدودیت مهاجرت به آمریکا

علاوه بر محدودیت‌های عددی که بر دسته‌های ترجیحی مهاجرت مختلف وضع شده است، INA همچنین محدودیتی را بر تعداد مهاجرانی که می‌توانند از هر کشوری به ایالات متحده بیایند، قرار می‌دهد. در حال حاضر، هیچ گروهی از مهاجران دائمی (مبتنی بر خانواده و مبتنی بر شغل ترکیب شده) از یک کشور خاص نمی‌توانند بیش از هفت درصد از کل تعداد افرادی که در یک سال مالی خاص به ایالات متحده مهاجرت می‌کنند، را تشکیل دهند. این یک سهمیه برای اطمینان از اینکه ملیت‌های خاصی هفت درصد از مهاجران را تشکیل دهند، نیست، بلکه محدودیتی است که برای جلوگیری از سلطه هر گروه مهاجر بر جریان مهاجرت به ایالات متحده تعیین شده است.

 پناهندگان و پناهجویان ایالت متحده

پناهندگان بر اساس ناتوانی در بازگشت به کشورهای خود به دلیل “ترس موجه از آزار و اذیت” به دلیل نژاد، عضویت در گروه اجتماعی خاص، عقیده سیاسی، مذهب یا منشأ ملی، به ایالات متحده پذیرفته می‌شوند. پناهندگان برای پذیرش از خارج از ایالات متحده، اغلب از یک “کشور انتقالی” که خارج از کشور خودشان است، درخواست می‌دهند. پذیرش پناهندگان به عوامل متعددی بستگی دارد، مانند میزان خطری که با آن روبرو هستند، عضویت در گروهی که برای ایالات متحده نگرانی ویژه‌ای است (که هر سال توسط رئیس‌جمهور و کنگره تعیین می‌شود)، و اینکه آیا اعضای خانواده‌ای در ایالات متحده دارند یا خیر.

هر سال، رئیس‌جمهور با مشورت با کنگره، سقف عددی برای پذیرش پناهندگان را تعیین می‌کند. سقف کلی به محدودیت‌هایی برای هر منطقه از جهان تقسیم می‌شود. پس از 11 سپتامبر 2001، تعداد پناهندگان پذیرفته شده در ایالات متحده به طرز چشمگیری کاهش یافت. پس از اینکه دولت بوش بازرسی‌های امنیتی جدیدی را به اجرا گذاشت، پذیرش سالانه پناهندگان به سطوح قبلی بازگشت و در دوره ریاست‌جمهوری اوباما افزایش یافت.

در دوره ریاست‌جمهوری ترامپ، سقف پناهندگان به شدت کاهش یافت، از 110,000 در سال مالی 2017 به 45,000 در سال مالی 2018 و 30,000 در سال مالی 2019. برای سال مالی 2020، سقف در پایین‌ترین سطح تاریخی 18,000 تعیین شد. اگرچه تنها 11,814 نفر در واقع پذیرفته شدند (کمترین تعداد پناهندگان پذیرفته شده از زمان ایجاد این سیستم در سال 1980).

سقف تعداد پذیرش پناهندگان سال 2021 توسط دولت ترامپ 15,000 تعیین شد، اما سپس توسط دولت بایدن به 62,500 افزایش یافت. دولت بایدن سقف پذیرش را برای سال‌های 2022 تا 2024 روی 125,000 نفر تعیین کرد. همچنین، دولت بایدن یک دسته اولویت 2 جدید برای برخی پناهندگان عراقی، افغان و سوری ایجاد کرد. 125,000 پذیرش اختصاص داده شده برای سال 2024 بر اساس مناطق طبق تخصیص‌های انعطاف‌پذیر زیر تقسیم شده است، که می‌توانند همچنین به تفکیک کشور نیز تقسیم شوند.

در زیر جدول مربوط به تعیین پذیرش پناهندگان توسط رئیس‌جمهور برای سال 2024 آمده است

درخواست پناهندگی آمریکا

پناهندگی برای افرادی که در حال حاضر در ایالات متحده هستند یا به یک بندر ورودی می‌رسند و به دنبال حمایت بر اساس همان پنج دلیل محافظت‌شده‌ای که پناهندگان به آن تکیه می‌کنند، در دسترس است. هیچ محدودیتی برای تعداد افرادی که می‌توانند هر سال درخواست پناهندگی کنند و پناهندگی دریافت کنند وجود ندارد و همچنین دسته‌بندی‌های خاصی برای تعیین اینکه چه کسی می‌تواند درخواست پناهندگی کند، وجود ندارد.

در سال مالی 2022، 36,615 نفر پناهندگی دریافت کردند، در حالی که سیستم همچنان در حال بهبودی از تعطیلی‌ها و اختلالات ناشی از پاندمی COVID-19 بود. پناهندگان و پناهجویان واجد شرایط تبدیل شدن به LPR یک سال پس از پذیرش به ایالات متحده به‌عنوان پناهنده یا یک سال پس از دریافت پناهندگی هستند.

برنامه ویزای لاتاری آمریکا

برنامه ویزای تنوع توسط قانون مهاجرت سال 1990 ایجاد شد تا کانالی اختصاصی برای مهاجران از کشورهایی با نرخ پایین مهاجرت به ایالات متحده باشد. هر سال، 55,000 ویزا به‌صورت تصادفی از طریق قرعه‌کشی کامپیوتری به اتباع کشورهایی که در پنج سال گذشته کمتر از 50,000 مهاجر به ایالات متحده فرستاده‌اند، تخصیص داده می‌شود. از 55,000 ویزا، حداکثر 5,000 ویزا برای استفاده تحت برنامه قانون تعدیل نیکاراگوئه و کمک به آمریکای مرکزی، که در سال 1997 ایجاد شد تا به برخی از پناهجویان که قبل از تاریخ مشخصی درخواست پناهندگی کرده‌اند، کمک کند، در دسترس است.

این به کاهش محدودیت واقعی سالانه ویزای تنوع به 50,000 منجر می‌شود. این برنامه در ابتدا به‌منظور حمایت از مهاجرت از ایرلند طراحی شده بود (در سه سال اول برنامه، حداقل 40 درصد از ویزاها به‌طور انحصاری به مهاجران ایرلندی تخصیص داده شد). ویزاهای تنوع اکنون به‌صورت منطقه‌ای توزیع می‌شوند و به‌ویژه به آفریقایی‌ها و اروپای شرقی سود می‌رسانند. برای واجد شرایط بودن برای ویزای تنوع، متقاضیان بالقوه از کشورهای واجد شرایط باید دارای تحصیلات دبیرستانی (یا معادل آن) باشند یا در پنج سال گذشته حداقل دو سال در حرفه‌ای که نیاز به حداقل دو سال آموزش یا تجربه دارد، کار کرده باشند.

همسران و فرزندان مجرد زیر 18 سال متقاضی اصلی نیز می‌توانند به‌عنوان وابستگان وارد شوند.ممنوعیت‌های مهاجرتی که توسط دولت ترامپ به اجرا درآمد، عملاً برنامه ویزای تنوع را در سال 2020 تعطیل کرد و حدود 43,000 نفر از برندگان قرعه‌کشی آن سال بدون ویزای خود باقی ماندند. برندگان قرعه‌کشی 2020 که تا پایان سال مالی ویزا دریافت نکردند، شانس خود را برای مهاجرت به ایالات متحده از دست دادند و برخی از آن‌ها علیه دولت فدرال شکایت کردند تا ویزای خود را دریافت کنند. اگرچه دولت بایدن بعداً ممنوعیت‌های مهاجرتی را لغو کرد، اما برنامه ویزای تنوع با سرعت بسیار کندی از سر گرفته شده است.

سایر اشکال حمایت‌های انسانی که به افراد اجازه می‌دهد به‌طور موقت بدون ویزا وارد آمریکا شوند

وضعیت موقت حفاظت‌شده (TPS) به افرادی که در ایالات متحده هستند اما نمی‌توانند به کشور خود بازگردند به دلیل “فاجعه طبیعی”، “شرایط موقت فوق‌العاده” یا “درگیری مسلحانه مداوم” از کشورهای خاص یا مناطق خاصی از یک کشور اعطا می‌شود. TPS به افراد از یک کشور به مدت شش، دوازده یا هجده ماه اعطا می‌شود و می‌تواند در صورت ادامه شرایط ناامن در کشور، تمدید شود، و اگر افراد شرایط ورود و اقامت تعیین‌شده برای آن وضعیت TPS خاص را برآورده کنند. TPS لزوماً به وضعیت LPR منجر نمی‌شود یا هیچ وضعیت مهاجرتی دیگری را اعطا نمی‌کند.

مهاجرت معلق (DED) از اخراج افراد از کشورهایی که ناپایدار هستند و بنابراین بازگشت به آن‌ها خطرناک است، محافظت می‌کند. بر خلاف TPS که توسط قانون مجاز است، DED به اختیار قوه مجریه است. DED لزوماً به وضعیت LPR منجر نمی‌شود یا هیچ وضعیت مهاجرتی دیگری را اعطا نمی‌کند.

عملکرد معلق برای ورود کودکان (DACA) برنامه‌ای است که در سال 2012 ایجاد شد و به برخی از افرادی که در زیر 16 سال به ایالات متحده آورده شده‌اند و از تاریخ 15 ژوئن 2007 به‌طور مداوم در ایالات متحده زندگی کرده‌اند، اجازه می‌دهد که به‌طور قانونی در ایالات متحده بمانند و به مدت حداقل دو سال کار کنند، به شرطی که سابقه جنایی قابل توجهی نداشته باشند و فارغ‌التحصیل دبیرستان یا دانشگاه یا مدرک معادل دریافت کرده باشند.

این برنامه هیچ مسیری به سمت وضعیت قانونی دائمی فراهم نمی‌کند و نیاز به تمدید هر دو سال دارد. در حالی که چالش‌های متعددی برای DACA در دادگاه‌های فدرال وجود داشته است، تا تاریخ انتشار، این برنامه هنوز در حال اجرا است.پناهندگی انسانی یک اختیار اجرایی دیرینه است که به برخی افراد اجازه می‌دهد به ایالات متحده وارد شوند، حتی اگر آن‌ها ممکن است تعریف پناهنده را برآورده نکنند و ممکن است از طریق سایر کانال‌ها واجد شرایط مهاجرت نباشند.

پناهندگان ممکن است به‌طور موقت به دلایل انسانی فوری یا منافع عمومی قابل توجه وارد شوند. از زمان ایجاد پناهندگی انسانی در سال 1952، روسای‌جمهور هر دو حزب از این اختیار به‌طور گسترده استفاده کرده‌اند. از سال 2020 تا 2024، دولت بایدن چندین برنامه پناهندگی مبتنی بر حمایت ایجاد کرد، از جمله برنامه “اتحاد برای اوکراین” برای پذیرش اوکراینی‌هایی که از جنگ فرار می‌کنند و یک برنامه پناهندگی برای کوبایی‌ها، هائیتی‌ها، نیکاراگوئه‌ای‌ها و ونزوئلایی‌ها که به‌دنبال اقامت موقت در ایالات متحده هستند.

افرادی که از طریق پناهندگی انسانی وارد کشور می‌شوند، در مسیر وضعیت دائمی نیستند. اگر فردی که پناهندگی دریافت کرده است بخواهد مدت طولانی در کشور بماند، معمولاً باید برای دریافت وضعیت مهاجرتی دیگری درخواست دهد. افرادی که پناهندگی دریافت کرده‌اند معمولاً می‌توانند برای مدت زمان پناهندگی خود درخواست مجوز کار دهند.

شهروندی ایالات متحده آمریکا

برای واجد شرایط بودن برای شهروندی ایالات متحده از طریق طبیعی‌سازی، فرد باید حداقل پنج سال دارای وضعیت LPR (کارت سبز) باشد (یا سه سال اگر کارت سبز از طریق همسر شهروند آمریکایی یا از طریق قانون جلوگیری از خشونت علیه زنان، VAWA، به‌دست آمده باشد). استثنائات دیگری نیز وجود دارد، از جمله، اعضای نیروهای نظامی ایالات متحده که در زمان جنگ یا خصومت‌های اعلام‌شده خدمت می‌کنند. متقاضیان شهروندی ایالات متحده باید حداقل 18 سال سن داشته باشند، اقامت مداوم را نشان دهند، “شخصیت اخلاقی خوب” را نشان دهند، در آزمون‌های زبان انگلیسی و تاریخ و civics ایالات متحده (با برخی استثنائات) قبول شوند و هزینه درخواست را پرداخت کنند.

نتیجه‌گیری

سیستم مهاجرت ایالات متحده یک شبکه پیچیده از ویزاها، حمایت‌های انسانی، مسیرهای اقامت دائمی و شهروندی، و همچنین وضعیت موقت برای افرادی است که با بحران‌های خاصی در کشور خود مواجه هستند.

فرم ارزیابی مهاجرت به آمریکا

منبع: americanimmigrationcouncil visum wrapsnet