کانادا از شش منطقه زمانی اصلی استفاده میکند. از شرق به غرب عبارتند از: منطقه زمانی نیوفاندلند، منطقه زمانی اقیانوس اطلس، منطقه زمانی شرقی، منطقه زمانی مرکزی، منطقه زمانی کوهستانی و منطقه زمانی اقیانوس آرام.
در اکثر مناطق کانادا، ساعت تابستانی از ساعت 2:00 بامداد به وقت محلی در دومین یکشنبه ماه مارس آغاز میشود. در اولین یکشنبه ماه نوامبر، مناطقی در ساعت تابستانی در ساعت 2:00 بامداد به زمان استاندارد باز میگردند.
نامها و اختصارات اغلب برای نشان دادن زمان محلی فعلی در هر منطقه زمانی به همراه زمان تابستانی تغییر میکند. زمان استاندارد شرقی (EST) به زمان روشنایی روز شرقی (EDT) تبدیل می شود و غیره.
برخی از مناطق کانادا که از ساعت تابستانی استفاده نمیکنند، عبارتند از: فورت سنت جان، دریاچه چارلی، تیلور و داوسون کریک در بریتیش کلمبیا، کرستون در شرق کوتنایز و بیشتر ساسکاچوان (به جز Denare Beach و Creighton).
مناطق یوکان ساعت تابستانی اقیانوس آرام را در تمام طول سال یا معادل ساعت استاندارد کوهستانی UTC-7h مشاهده میکنند.
در سال 2011، نیوفاندلند و لابرادور اصلاحیهای را در قانون زمان استاندارد اعلام کردند که طبق آن رعایت ساعت تابستانی مطابق با بقیه مناطق کانادا در تاریخ 6 نوامبر 2011 اعمال میشود.
پیش از این، کانادا ساعت تابستانی را از اولین یکشنبه ماه آوریل تا آخرین یکشنبه ماه اکتبر رعایت میکرد. با این حال، طبق قانون تصویب شده در سال 2006، ساعت تابستانی اکنون سه هفته زودتر در دومین یکشنبه ماه مارس آغاز میشود و در اولین یکشنبه نوامبر به پایان میرسد.
اختلاف ساعت بین سواحل غربی و شرقی کانادا 4 ساعت و 30 دقیقه است.